Dziś oryginały w rytmie… Mambo. Ten gatunek pewnie kojarzy Wam się z hitem “Mambo no 5” Lou Bega, ale to nie ten artysta był prekursorem tego stylu. “Mambo Italiano” i “Sway” łączy ta sama dekada lat 50-tych XX wieku,a teraz także 2020 rok.
Mało kto wie, że Mambo pochodzi z Kuby. Dawno temu był bardzo modnym gatunkiem muzycznym do tańca.
Dwa utwory z tamtej ery…
… teraz odświeżone. Pierwszy z nich – wielokrotnie już odświeżany – nazywa się teraz “Sway with me”. Pojawił się ostatnio na ścieżce dźwiękowej filmu “Ptaki nocy“, o którym pisaliśmy tydzień temu. Niedawno też opisywaliśmy nową wersję “Macarena” (Tyga) w hip-hopowej wersji. Teraz mamy dwa kolejne przykłady, bo podobnych przeróbek.
Saweetie to Diamonté Harper to amerykańska raperka i wokalistka. Zadebiutowała w 2018 roku utworem „Icy Grl”, ale to teraz – dwa lata później – nadszedł Jej czas. Wspólnie z Galxara odnowiły w iście amerykańskim stylu ten mega szlagier, który można – przynajmniej w oryginale – zagrać właściwie na każdym weselu … w Polsce.
a dlaczego na każdym? Posłuchajcie oryginału.
„Sway” – anglojęzyczna wersja piosenki w języku hiszpańskim „Quién será?”, nagranej w 1953 przez formację Pablo Beltrán Y Su Orchestra. Autorem utworu jest meksykański kompozytor i muzyk Pablo Beltrán Ruiz. W 1954 angielskie słowa napisał Norman Gimbel .
22 kwietnia 1954 „Sway” został nagrany przez Deana Martina i orkiestrę, którą dyrygował Dick Stabile i stał się przebojem docierając w Stanach Zjednoczonych do 15. miejsca Hot 100 Billboardu i szóstego na brytyjskiej liście UK Singles Chart.
Oto jeszcze jedna przeróbka mieszająca hip hop i Mambo.
Nikki Vianna to gwiazda Instagrama. Ma tam kilka milionów fanów, ale czy ta hip hopowa wersja przyjmie się u nas na parkietach? Zależy gdzie. Testujcie.
Oto słynny oryginał i jego historia.
„Mambo Italiano” to sympatyczna piosenka napisana przez Boba Merrilla w 1954 roku dla amerykańskiej piosenkarki Rosemary Clooney. Stała się hitem dla Clooney, bo osiągnęła pierwszą dziesiątkę na listach przebojów w USA i Francji. Także na pierwszym miejscu w brytyjskiej liście singli na początku 1955 roku. Cieszyła się dużą popularnością, z kilkoma wersjami okładek i występami w wielu filmach.
Piosenka ta stanowi parodię prawdziwej muzyki Mambo, czerpiąc z szaleństwa mambo z 1954 roku w Nowym Jorku. Jest to także późny przykład amerykańskiej piosenki z tradycją, zapoczątkowanej podczas II wojny światowej przez włosko-amerykańskiego wokalistę jazzowego Louis Prima. Tu bezsensowne teksty z włosko-amerykańskim brzmieniem zostały wykorzystane w taki sposób, aby przedstawić łagodnie stereotypowa karykatura ludu włosko-amerykańskiego. Coś podobnego zrobili Yolanda Be Cool z “”We No Speak Americano” w 2010 roku.
